ΡΕΠΟΡΤΑΖ:esos.gr Πρόταση για τη βελτίωση και επέκταση του μαθήματος της Τεχνολογίας στην Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση κάνει η ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΕΝΩΣΗ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΚΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ ΚΑΙ ΚΑΤΑΡΤΙΣΗΣ προς την Υπουργό Παιδείας Αννα Διαμαντοπούλου..Ειδικότερα η πρόταση έχει ως εξής:
Η Ένωσή μας γνωρίζοντας τις εξαγγελίες σας για την οικοδόμηση του «Νέου Σχολείου» επιθυμεί να θέσει υπόψη σας το σημαντικό πρόβλημα της ανυπαρξίας, ουσιαστικά, της τεχνολογικής διάστασης στη γενική εκπαίδευση και να σας προτείνει λύσεις.
Με την Ιδρυτική μας Διακήρυξη, προ τριετίας, είχαμε επισημάνει ότι «…η εκπαίδευση στη χώρα μας αδυνατεί να παρακολουθήσει σύγχρονες πρακτικές, ενώ παραμένει σε μεγάλο βαθμό προσανατολισμένη στη δόξα του παρελθόντος, και όχι στην αντιμετώπιση των σύγχρονων αναγκών της πραγματικής ζωής» και ότι «…μέχρι και σήμερα οι περισσότεροι Έλληνες πολίτες αδυνατούν να κατανοήσουν την έννοια του τεχνικού πολιτισμού. Ο τεχνοαναλφαβητισμός και η τεχνοφοβία είναι γνωρίσματα που διατρέχουν όλο το κοινωνικό σώμα. Υπάρχει αρνητική νοοτροπία για καθετί «τεχνικό», έχει καλλιεργηθεί αρνητική νοοτροπία για την «πράξη». Αυτή η νοοτροπία έχει ως αποτέλεσμα να κυριαρχείται το εκπαιδευτικό μας σύστημα από την θεωρητικολογία και τον «αρχαιοκεντρισμό» που έχει ως αποτέλεσμα η χώρα να μην παράγει τίποτα, να μη μπορεί να διαχειριστεί αποτελεσματικά ούτε τον πολιτισμό που έχει κληρονομήσει».
Θεωρούμε ότι η γενική εκπαίδευση στη χώρα μας, έστω και καθυστερημένα, οφείλει να συμπεριλάβει και τη σύγχρονη «τεχνολογική κουλτούρα» ώστε να παρέχεται ισόρροπη παιδεία στους μαθητές και όχι μονοδιάστατη γενική - κλασσική. θεωρούμε επίσης ότι ένας από τους βασικούς στόχους της διακηρυγμένης θέσης σας, «πρώτα ο μαθητής», θα πρέπει να είναι η παροχή στους νέους μας μιας σύγχρονης γενικής παιδείας η οποία θα τους προετοιμάζει για το κοινωνικο-οικονομικό περιβάλλον στο οποίο θα ζήσουν.
ΕΙΣΑΓΩΓΗ
Οι προσπάθειες για την εισαγωγή μαθήματος τεχνολογίας στα πλαίσια της γενικής εκπαίδευσης, άρχισαν στη χώρα μας με την ψήφιση του νόμου 309/1976. Κατά την περίοδο 1977-1981 έγινε πειραματική εφαρμογή ενός εκπαιδευτικού προγράμματος του κλάδου της τεχνολογίας στο γυμνάσιο με το όνομα «μάθημα της τεχνολογίας».
Το μάθημα της τεχνολογίας εφαρμόσθηκε υπό μια ευρύτερη αντίληψη και στο Ενιαίο Πολυκλαδικό Λύκειο με την επιστημονική καθοδήγηση του Κων/νου Τσιαντή, μέλους της κεντρικής ομάδας του ΥΠΕΠΘ για το θεσμό του Ε.Π.Λ. Το μάθημα της Α΄ τάξης του Ε.Π.Λ. «Τεχνολογία και Παραγωγή» ήταν 5ωρο και εφαρμόσθηκε με ιδιαίτερη επιτυχία από το 1984 μέχρι το 1997.
Το μάθημα της τεχνολογίας εισήχθη με μεγάλη καθυστέρηση και με πρωτοβουλία του συμβούλου του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου κ. Ν. Ηλιάδη, για 1 διδακτική ώρα την εβδομάδα, στις Α΄ και Β΄ τάξεις του γυμνασίου (1993) και στην Α΄ τάξη του Ενιαίου Λυκείου για 2 διδακτικές ώρες την εβδομάδα (1997 μέχρι σήμερα στο Γενικό Λύκειο). Το μάθημα της τεχνολογίας δεν διδάχθηκε, άγνωστο για ποιους λόγους, ποτέ στο εσπερινό γυμνάσιο.
Σε ότι αφορά την εκπαίδευση εκπαιδευτικών, το μάθημα της τεχνολογίας άρχισε να διδάσκεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα το έτος 1979 στην Ανώτερη Σχολή Εκπαιδευτικών Λειτουργών Τεχνικής Επαγγελματικής Εκπαίδευσης ΑΣΕΤΕΜ/ΣΕΛΕΤΕ με διάρκεια 2 εξαμήνων και περιελάμβανε θεωρητικό και πρακτικό μέρος. Οι απόφοιτοι της σχολής αυτής δεν ήταν ειδικότητας γενικής τεχνολογίας αλλά άλλων «συγγενών» ειδικοτήτων, ωστόσο ήταν οι μόνοι, σε επίπεδο Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης, που είχαν διδαχθεί το μάθημα αυτό.
Με το Ν. 2640/1998, άρθρο 19, ιδρύθηκε στην ΠΑΤΕΣ/ΣΕΛΕΤΕ τμήμα επιμόρφωσης – εξειδίκευσης στη Γενική Τεχνολογία (ΓΕ.ΤΕ.) ετήσιας φοίτησης. Το τμήμα αυτό διέθετε σύγχρονο εργαστηριακό εξοπλισμό, ο οποίος υπάρχει μέχρι σήμερα, παρείχε δίπλωμα ειδίκευσης και μετά από ολιγόχρονη λειτουργία έπαυσε να λειτουργεί.
Ανεξάρτητα με τις όποιες προσπάθειες έγιναν για την εισαγωγή και την βελτίωση της παρεχόμενης «τεχνολογικής εκπαίδευσης» στα πλαίσια της γενικής παιδείας στη χώρα μας, εξακολουθεί να υπάρχει το σοβαρό πρόβλημα της έλλειψης πανεπιστημιακού ιδρύματος για εκπαίδευση καθηγητών επαγγελματικής και τεχνολογικής εκπαίδευσης όπως γίνεται στις ανεπτυγμένες χώρες.
Στο διεθνή χώρο υπάρχει σήμερα ένα πλήθος πανεπιστημίων που εκπαιδεύουν καθηγητές τόσο στην τεχνολογική εκπαίδευση στα πλαίσια της γενικής εκπαίδευσης, όσο και στην επαγγελματική εκπαίδευση. Στην ιστοσελίδα του Διεθνούς Οργανισμού για την τεχνολογική εκπαίδευση ΙΤΕΑ (www.iteaconnect.org), περιλαμβάνονται οι ηλεκτρονικές διευθύνσεις πλήθους πανεπιστημίων που παρέχουν πανεπιστημιακή τεχνολογική εκπαίδευση. Στη χώρα μας οι ανάγκες σε εκπαιδευτικό προσωπικό για την τεχνολογική εκπαίδευση καλύπτονται μέχρι και σήμερα από «συγγενείς ειδικότητες» εκπαιδευτικών που ανταγωνίζονται για την τυπική αρμοδιότητα διδασκαλίας του μαθήματος και τις αντίστοιχες θέσεις εργασίας.
ΥΠΑΡΧΟΥΣΑ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ - ΚΑΤΑΓΡΑΦΗ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΩΝ
Η τεχνολογική εκπαίδευση είναι σήμερα απαραίτητη, ως στοιχείο της γενικής εκπαίδευσης, για όλους τους μαθητές ανεξάρτητα από μελλοντικές επαγγελματικές επιλογές, ως μια ελάχιστη συμβολή για την προετοιμασία τους στην κοινωνία που θα ζήσουν. Η προετοιμασία αυτή, εκπαιδευτικά θα πρέπει να αρχίζει νωρίς ( από το νηπιαγωγείο), ώστε προοδευτικά να αναπτύσσονται οι απαιτούμενες ικανότητες και ο τρόπος σκέψης. Η κατάκτηση του Τεχνολογικού Αλφαβητισμού είναι μια διαδικασία σταδιακή και έχει άμεση σχέση με την εξελικτική ψυχολογία του ατόμου.
Η τεχνολογία ως μάθημα γενικής παιδείας, εφαρμόζεται από πολλά χρόνια στις ευρωπαϊκές χώρες, θα αναφέρουμε μερικές.
- Φινλανδία.
H τεχνολογική εκπαίδευση είναι τμήμα της γενικής υποχρεωτικής εκπαίδευσης που προσφέρεται από την ηλικία των 7 μέχρι την ηλικία των 16 ετών.
Η Φινλανδία έχει πολύχρονη παράδοση στη διδασκαλία ενός σχολικού μαθήματος που συνδέεται με τη χρήση μηχανημάτων, υλικών, διαδικασιών, τεχνικών παραγωγής, τεχνικών κατασκευής, εργαλείων κλπ. Από το 1866 το σχολικό αυτό αντικείμενο με το όνομα Sloyd ήταν υποχρεωτικό σαν τμήμα της γενικής εκπαίδευσης για αγόρια και κορίτσια. Σήμερα στο Φινλανδικό πρόγραμμα αναφέρεται ως tekninen työ, και σύμφωνα με το πρόγραμμα οι μαθητές σχεδιάζουν και κατασκευάζουν αντικείμενα.
- Γερμανία
Τα ομόσπονδα κρατίδια της Γερμανίας διατηρούν την αυτονομία τους στην εκπαίδευση. Σε όλα τα κρατίδια, η τεχνολογική εκπαίδευση αρχίζει από το δημοτικό, μέχρι το τέλος της υποχρεωτικής εκπαίδευσης, και συνεχίζει να προσφέρεται στους δύο από τους 4 τύπους λυκείου.
Η εκπαίδευση καθηγητών τεχνολογικής και επαγγελματικής εκπαίδευσης γίνεται σε πανεπιστημιακό επίπεδο. Τα προγράμματα σπουδών αναφέρονται σε ποικιλία τομέων όπως τεχνολογία, παιδαγωγικά, πληροφορική, κοινωνικο-οικονομικά, πολιτιστικά, ειδική διδακτική, πρακτική άσκηση, εξετάσεις κλπ.
- Γαλλία.
Το μάθημα της τεχνολογίας διδάσκεται σε όλες τις τάξεις πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης από το 1980. Βασικοί στόχοι του μαθήματος είναι η κατανόηση του κόσμου των αντικειμένων, διατύπωση των εννοιών «σχεδιασμός/λήψη/χρήση» καθώς και η χρήση του υπολογιστή ως εργαλείο.
- Αγγλία
Το μάθημα Σχεδιασμός και Τεχνολογία (DT), διδάσκεται σε όλες τις τάξεις Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης. Το πρόγραμμα σπουδών για την DT περιλαμβάνει 2 τομείς, την σχεδίαση και την παραγωγή.
- Ολλανδία
Το μάθημα της τεχνολογίας διδάσκεται σε όλες τις τάξεις πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Το πρόγραμμα σπουδών επικεντρώνεται σε 3 βασικούς άξονες: Τεχνολογία και κοινωνία (καθημερινή ζωή, βιομηχανία, απασχόληση, περιβάλλον), επεξεργασία προϊόντων και η πρακτική των έργων.
- Κύπρος
Το Υπουργείο Παιδείας και Πολιτισμού στην προσπάθειά του να εισάγει το μάθημα της Τεχνολογίας στο Δημοτικό την περίοδο 1996-1997 συγκρότησε ομάδα εργασίας, στην οποία συμμετείχε η κ. Μαρία Παπαδοπούλου, αποσπασμένη ως καθηγήτρια στο Παιδαγωγικό Ινστιτούτο. Το μάθημα Σχεδιασμός και Τεχνολογία διδάσκεται σήμερα από την Α΄ Δημοτικού μέχρι την Α΄ Λυκείου ως υποχρεωτικό και στις Β΄ και Γ΄ τάξεις ως μάθημα επιλογής.
Στην Ελλάδα σήμερα, το μάθημα της τεχνολογίας, κυρίως στο γυμνάσιο, αποτελεί μια ευχάριστη καινοτομία για τους μαθητές διότι:
- Ακολουθείται το μοντέλο της «μαθητοκεντρικής» διδασκαλίας με διαθεματική προσέγγιση, σε αντίθεση με τα άλλα μαθήματα όπου η «δασκαλοκεντρική» διδασκαλία και η αποστήθιση κυριαρχούν.
Κατά τη διδασκαλία ο ρόλος του καθηγητή είναι ιδιαίτερα σημαντικός και ιδιαίτερος, αφού αποτελεί τον «καθοδηγητή» των μαθητών και όχι την αποκλειστική πηγή πληροφόρησης μιας περιορισμένης ύλης, όπως γίνεται στα παραδοσιακά μαθήματα. Ο καθηγητής υποδεικνύει στους μαθητές πιθανές πηγές πληροφόρησης, τους βοηθά στην ταξινόμηση και την αποκωδικοποίηση των πληροφοριών προκειμένου να τις χρησιμοποιήσουν στα θέματα που επέλεξαν να κατασκευάσουν και να μελετήσουν, τους επιβλέπει και τους καθοδηγεί ώστε να επιλέξουν τα κατάλληλα εργαλεία και υλικά και να εργασθούν με ασφάλεια, δημιουργεί τα κατάλληλα ερεθίσματα ώστε να προχωρήσουν οι μαθητές στη μεγαλύτερη δυνατή έκταση και βάθος σχετικά με τα θέματα που μελετούν, παρακολουθεί τα αυτοδιοικούμενα σεμινάρια των μαθητών, παρακολουθεί όλες τις δραστηριότητες και τις αξιολογεί.
- Οι μαθητές, καθοδηγούμενοι από τους καθηγητές τους, αποκτούν σταδιακά την ικανότητα του «μαθαίνω πώς να μαθαίνω» την πιο φιλόδοξη, ίσως, επιδίωξη της σύγχρονης παιδαγωγικής.
- Οι μαθητές γίνονται αυτοδύναμοι στον τρόπο προσέγγισης της γνώσης, διερευνούν νέα προβλήματα, στηριζόμενοι στις γνώσεις και στις δεξιότητες αναπτύσσοντας μεθοδολογίες που ταιριάζουν στο δικό τους ξεχωριστό τρόπο σκέψης. Η όλη διαδικασία κατά τη διάρκεια του μαθήματος (αυτενέργεια, προσπάθεια και τελικά η επιτυχία) ενισχύει την αυτοεκτίμησή τους βοηθώντας τους να διαμορφώνουν καλύτερα την προσωπικότητά τους.
- Σύμφωνα με διαπιστώσεις πολλών διδασκόντων καθηγητών, στο μάθημα της τεχνολογίας δεν υπάρχουν «κακοί μαθητές».
- Το μάθημα αποτελεί ένα «ζωντανό» Επαγγελματικό Προσανατολισμό.
- Οι μαθητές απολαμβάνουν τη χαρά του δημιουργού όταν ολοκληρώνουν τα έργα τους και τα εκθέτουν στην έκθεση έργων και εργασιών η οποία διοργανώνεται κάθε χρόνο με το τέλος των μαθημάτων.
Το μάθημα της τεχνολογίας αντιμετωπίζει προβλήματα από τα οποία αναφέρουμε ενδεικτικά ορισμένα:
- Έλλειψη ειδικευμένου εκπαιδευτικού προσωπικού.
- Απουσιάζει εντελώς από την πρωτοβάθμια εκπαίδευση.
- Καταλαμβάνει ελάχιστες ώρες στο ωρολόγιο πρόγραμμα.
- Υπάρχει επιφύλαξη για την αναγκαιότητα του μαθήματος στη γενική εκπαίδευση, και κυρίως στο γενικό λύκειο.
- Δεν γίνεται ευρέως αποδεκτό ως μάθημα γενικής παιδείας.
- Υπάρχουν ελλείψεις σε υλικοτεχνική υποδομή, κυρίως στο γενικό λύκειο.
- Απουσία επιμόρφωσης των καθηγητών που το διδάσκουν.
- Δεν έχει θεσμοθετηθεί ο σχολικός σύμβουλος τεχνολογίας.
Ιδιαίτερα επισημαίνουμε ότι στη χώρα μας οι ανάγκες σε εκπαιδευτικό προσωπικό, για την τεχνολογική εκπαίδευση, καλύπτονται μέχρι και σήμερα από «συγγενείς ειδικότητες» εκπαιδευτικών που ανταγωνίζονται για την τυπική αρμοδιότητα διδασκαλίας του μαθήματος και τις αντίστοιχες θέσεις εργασίας.
ΝΕΕΣ ΠΡΟΟΠΤΙΚΕΣ - ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ
Η τεχνολογία ως μάθημα είναι αναγκαίο σήμερα, όσο ποτέ άλλοτε, να εισαχθεί ουσιαστικά και συστηματικά σε όλο το φάσμα ( νηπιαγωγείο και τις 12 τάξεις Δημοτικό, Γυμνάσιο, Λύκειο ) της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσή μας. Η εισαγωγή του μαθήματος αυτού θα αποτελέσει μια βαθιά τομή στο εκπαιδευτικό μας σύστημα, το οποίο παράγει, κυρίως, βερμπαλιστές, ημιμαθείς και ανέργους. Η κυριαρχία της θεωρητικής γνώσης έχει απαξιώσει κάθε χειρωνακτικό έργο, με αποτέλεσμα κανείς νέος να μη θέλει να κάνει κάποιο επάγγελμα που απαιτεί χειρωνακτική δεξιότητα-εργασία, όσο προσοδοφόρο κι αν είναι αυτό.
Με δεδομένο ότι η εκπαίδευση είναι άρρηκτα δεμένη με την κοινωνία την οικονομία και την ανάπτυξη, η τεχνολογική διάσταση στη γενική εκπαίδευση είναι απαραίτητη διότι, εκτός των άλλων, θα φέρει τους νέους πιο κοντά στον πραγματικό κοινωνικό και εργασιακό βίο.
Επιπλέον, στην εποχή της κλιματικής αλλαγής η επιβεβλημένη στροφή προς τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και προς την πράσινη ανάπτυξη προϋποθέτουν τη δημιουργία ενημερωμένων πολιτών. Οι πολίτες αυτοί θα γνωρίζουν από την πρώτη σχολική ηλικία τα βασικά θέματα της τεχνολογίας και θα μπορούν να εμβαθύνουν στα ζητήματα της αειφόρου και πράσινης ανάπτυξης, ώστε και ενημερωμένες επαγγελματικές επιλογές να κάνουν και θετική στάση έναντι της πράσινης τεχνολογίας να αναπτύξουν, μέσα από τη σχετική διδασκαλία κατά τη διάρκεια των σπουδών τους στην πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση.
Κυρία Υπουργέ, Η Ε.Ε.Τ.Ε.Κ. με αίσθημα ευθύνης και με επίγνωση των δυσκολιών που υπάρχουν σας προτείνει τα εξής:
1. Εισαγωγή του μαθήματος τεχνολογίας της σε όλη την πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση ως μαθήματος γενικής παιδείας.
2. Εισαγωγή του μαθήματος τεχνολογίας στα προγράμματα σπουδών των παιδαγωγικών τμημάτων των πανεπιστημίων που εκπαιδεύουν εκπαιδευτικούς λειτουργούς για την πρωτοβάθμια εκπαίδευση. Πιστεύουμε ότι η διδασκαλία του μαθήματος της τεχνολογίας πρέπει να γίνεται από εκπαιδευτικούς της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης.
3. Σταδιακή εισαγωγή του μαθήματος της τεχνολογίας από το νηπιαγωγείο και την Α΄ τάξη του δημοτικού σε όσα σχολεία, κατά προτεραιότητα ολοήμερα, θα υπάρξουν επιμορφωμένοι εκπαιδευτικοί ή απόφοιτοι από παιδαγωγικά τμήματα πανεπιστημίων στα οποία το μάθημα της τεχνολογίας θα έχει συμπεριληφθεί στο πρόγραμμα σπουδών τους. Η μορφή και η έκταση του μαθήματος θα είναι ανάλογη με την ηλικία και τις ιδιαίτερες κλίσεις και επιθυμίες των μαθητών.
4. Αναβάθμιση της ΑΣΠΑΙΤΕ σε πανεπιστημιακό ίδρυμα το οποίο θα εκπαιδεύει καθηγητές ειδικότητας Γενικής Τεχνολογίας για την δευτεροβάθμια εκπαίδευση, πέραν των ειδικοτήτων καθηγητών που λειτουργούν σήμερα. Προτείνεται η λειτουργία του τμήματος ΓΕ.ΤΕ. στην ΑΣΠΑΙΤΕ με νέο πρόγραμμα σπουδών το οποίο θα παρέχει μεταπτυχιακό τίτλο.
Ο καθηγητής της τεχνολογίας θα πρέπει να έχει τεχνολογικές γνώσεις σε μια ποικιλία τομέων της τεχνολογίας, παιδαγωγικές γνώσεις και γνώσεις σχετικά με τα στάδια της ανθρώπινης ανάπτυξης, πρακτικές δεξιότητες σε μια ποικιλία τεχνολογικών τομέων, οικονομικές γνώσεις, ειδικές γνώσεις διδακτικής, γνώσεις οργάνωσης και διοίκησης εργαστηριακών χώρων και χώρων παραγωγής. Στελέχη της μορφής αυτής εκπαιδεύονται σε ειδικές πανεπιστημιακές σχολές στην Ευρώπη, στις ΗΠΑ και έχουν μεγάλη ζήτηση, εκτός της εκπαίδευσης και στο χώρο της εργασίας ως υπεύθυνοι πωλήσεων, υπεύθυνοι του τμήματος εκπαίδευσης προσωπικού στις επιχειρήσεις, υπεύθυνοι γραμμών παραγωγής κλπ.
5. Σταδιακή επιμόρφωση μακράς διάρκειας στελεχών και εκπαιδευτικών πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης ενταγμένη στο Μείζον Πρόγραμμα Επιμόρφωσης με επιμορφωτές και από το εξωτερικό. Η επιμόρφωση θα ακολουθήσει τη γνωστή μέθοδο των πολλαπλασιαστών.
6. Σταδιακή επιμόρφωση μακράς διάρκειας των υπηρετούντων εκπαιδευτικών δευτεροβάθμιας γενικής και τεχνολογικής επαγγελματικής εκπαίδευσης ενταγμένη στο μείζον πρόγραμμα επιμόρφωσης, οι οποίοι διδάσκουν σήμερα το μάθημα της τεχνολογίας σε Α΄ ανάθεση ανεξαρτήτως ειδικότητας.
7. Εισαγωγή του μαθήματος τεχνολογίας, ως μαθήματος γενικής παιδείας στο τεχνολογικό λύκειο.
8. Καθιέρωση του θεσμού σχολικού συμβούλου αποκλειστικά για την τεχνολογία στην πρωτοβάθμια και στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση.
9. Ενημέρωση των εκπαιδευτικών με βραχύχρονα σεμινάρια, ημερίδες, ομιλίες κλπ. για το μάθημα της τεχνολογίας και τη χρησιμότητα του.
10. Για το σοβαρό θέμα της επιμόρφωσης των εκπαιδευτικών της πρωτοβάθμιας και της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης θα πρέπει να εξετασθεί η συνεργασία με κατάλληλους φορείς του εξωτερικού, για παράδειγμα τον Διεθνή Οργανισμό για την τεχνολογική εκπαίδευση International Technology Education Association – www.iteaconnect.org. στον οποίο είναι μέλη πλήθος πανεπιστημιακών σχολών του αντικειμένου. Φορείς της μορφής αυτής μπορούν να βοηθήσουν τόσο στην οργάνωση ουσιαστικών προγραμμάτων επιμόρφωσης πολλαπλασιαστών, στην οργάνωση των απαιτούμενων πανεπιστημιακών τμημάτων κλπ. αξιοποιώντας την εμπειρία δεκαετιών που διαθέτουν.
Επισημαίνουμε ότι η πρακτική που συνήθως ακολουθείται στα προγράμματα επιμόρφωσης στη χώρα μας, θεωρητική διδασκαλία σε αίθουσα διδασκαλίας, η οποία εξυπηρετεί τους διοργανωτές των προγραμμάτων, δεν είναι η κατάλληλη, προτείνουμε η επιμόρφωση να γίνεται και σε επιλεγμένους σχολικούς εργαστηριακούς χώρους, σε χώρους παραγωγής, υπηρεσιών κλπ.
Κλείνοντας τις προτάσεις μας, σας τονίζουμε ότι η επιμόρφωση και ο θεσμός των σχολικών συμβούλων θα αποτελέσουν το κλειδί της επιτυχίας του εγχειρήματος.
Για τη μελέτη του προβλήματος με το μάθημα της τεχνολογίας και την υποβολή των προτάσεών μας η Ε.Ε.Τ.Ε.Κ. συγκρότησε ομάδα εργασίας απαρτιζόμενη από τα εξής μέλη της:
1. Δρ. Ηλιάδης Νικόλαος, πρώην Σύμβουλος του Π.Ι. υπεύθυνος για την τεχνολογία, συγγραφέας σχολικών βιβλίων τεχνολογίας.
2. Δρ. Τσιαντής Κων/νος, ομότιμος καθηγητής του ΤΕΙ Αθήνας, επιστημονικός υπεύθυνος της ανάπτυξης του προγράμματος Τεχνολογία και Παραγωγή των Ε.Π.Λ., συγγραφέας σχολικών βιβλίων τεχνολογίας.
3. Δρ. Μουσένα Ελένη, σχολικός σύμβουλος προσχολικής αγωγής, Δ΄ Αθήνας.
4. Δρ. Καλαϊτζίδης Δημήτριος, Διευθυντής Ράλλειου πειραματικού γυμνασίου θηλέων Πειραιά.
5. Παπαδοπούλου Μαρία, σχολικός σύμβουλος Δ.Ε. κλάδου ΠΕ 17, τεχνολόγος πολιτικός μηχανικός, με ευθύνη της παιδαγωγικής και επιστημονικής καθοδήγησης των εκπαιδευτικών τεχνολογίας του κλάδου της σε όλη την Ελλάδα.
6. Πατήρ Βασίλειος Γιαννάκας, ιερεύς – καθηγητής τεχνολογίας του 4ου γυμνασίου Ηλιούπολης, τεχνολόγος ηλεκτρονικός μηχανικός
7. Χατζησταμάτης Κων/νος – Βίκτωρ, εκπαιδευτικός Δ.Ε. τεχνολόγος μηχανολόγος μηχανικός, επιμορφωμένος στο Art Design and Technology in the University of Middlesex
8. Τούρλος Ιωάννης, καθηγητής τεχνολογίας του Ράλλειου πειραματικού γυμνασίου θηλέων Πειραιά, τεχνολόγος ηλεκτρολόγος μηχανικός.
9. Κοσμάτου Αγγελική, καθηγήτρια ΠΕ 14 γεωπόνος, αποσπασμένη στο Π.Ι., τομέα γεωπονίας.
10. Μπουρδούκης Ηλίας, καθηγητής τεχνολογίας του 7ου γυμνασίου Ηλιούπολης, τεχνολόγος μηχανολόγος μηχανικός.
11. Τζώρτζης Μιχαήλ, καθηγητής του ΣΕΚ Ηλιούπολης, αποσπασμένος στο ΤΕΙ Πειραιά, τεχνολόγος ηλεκτρολόγος μηχανικός.
12. Κατσόγιαννος Κων/νος, εκπαιδευτικός τεχνολόγος μηχανολόγος μηχανικός, αποσπασμένος στην Ειδική υπηρεσία Διαχείρισης του ΕΠΕΑΕΚ/Υπ.Π.Δ.Β.Μ.Θ.
Θα θέλαμε να λάβετε σοβαρά υπόψη τις προτάσεις μας οι οποίες είναι προϊόν πολύχρονης εκπαιδευτικής εμπειρίας και μελέτης εκπαιδευτικών συστημάτων άλλων χωρών. Έχοντας υπόψη τις δυσκολίες που αντιμετωπίζετε με τις επιχειρούμενες δομικές αλλαγές σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης, εν μέσω οικονομικής κρίσης, ότι ο εκσυγχρονισμός της γενικής εκπαίδευσης θα προκαλέσει αναταράξεις σε κατεστημένες νοοτροπίες και συντεχνιακά-κλαδικά μικροσυμφέροντα, σας μεταφέρουμε την πεποίθησή μας ότι η πρόταση είναι ρεαλιστική και πραγματοποιήσιμη.
Ζητούμε άμεση συνάντηση μαζί σας για προώθηση και επίλυση του προβλήματος της βελτίωσης του μαθήματος της Τεχνολογίας και της εισαγωγής του σε όλη την Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου