ΑΥΞΗΣΗ ΤΩΝ ΜΑΘΗΤΩΝ ΣΤΗΝ ΤΕΧΝΙΚΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ

Κων/νος Αδριανουπολίτης

Εκπαιδευτικός- ερευνητής

Πρόεδρος Ε.Ε.Τ.Ε.Κ.

Αισθητή αναμένεται να είναι η αύξηση των μαθητών στην τεχνολογική επαγγελματική εκπαίδευση κατά το σχολικό έτος 2011-2012.

Η στροφή αυτή μέρους του μαθητικού δυναμικού δεν θα είναι αποτέλεσμα αλλαγής της κοινωνικής αντίληψης που επικρατεί στην Ελλάδα για την ΤΕΕ αλλά, κυρίως, αποτέλεσμα της οικονομικής κρίσης που μαστίζει τη χώρα μας.

Στο συμπέρασμα αυτό μπορεί να οδηγηθεί κανείς εάν λάβει υπόψη του ότι ένα μέρος της ελληνικής κοινωνίας δεν θα μπορεί πλέον να διαθέσει χρήματα για φροντιστήρια και ιδιαίτερα ούτε για να συντηρήσει, αργότερα, στην επαρχία κάποιο παιδί για σπουδές. Το μέρος αυτό της ελληνικής κοινωνίας    (οι οικονομικά ασθενέστερες τάξεις) είναι ο συνήθης τροφοδότης μαθητών της ΤΕΕ.

Η επίδραση της οικονομικής κρίσης έγινε εμφανής από το προηγούμενο σχολικό έτος 2010-2011 κατά το οποίο σημειώθηκε, μετά από χρόνια συνεχούς μείωσης, αύξηση του μαθητικού δυναμικού στα ΕΠΑ.Λ. και στις ΕΠΑ.Σ.

Σύμφωνα με στοιχεία της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής (Αύγουστος 2011) τα δημόσια ΕΠΑ.Λ. του Υπ.Π.Δ.Β.Μ.Θ. σημείωσαν αύξηση του μαθητικού τους δυναμικού κατά 6,3% και οι αντίστοιχες ΕΠΑ.Σ. κατά 4,7%. Κατά το ίδιο σχολικό έτος το μαθητικό δυναμικό των Γενικών Λυκείων σημείωσε οριακή μείωση κατά -1,2%.

Φέτος η αύξηση αναμένεται μεγαλύτερη διότι η οικονομική κρίση έχει ενταθεί.

Εκτός της οικονομικής κρίσης υπάρχουν και άλλοι παράγοντες που ενισχύουν την πρόβλεψη αύξησης των μαθητών στην Τ.Ε.Ε. όπως:

• Οι διορισμοί στο δημόσιο έχουν ελαχιστοποιηθεί χωρίς να προβλέπεται βραχυπρόθεσμα ή μεσοπρόθεσμα η αύξησή τους. Το στοιχείο αυτό θα επηρεάσει μέρος του μαθητικού δυναμικού που κατευθύνεται μετά το γυμνάσιο στο Γενικό Λύκειο για μετέπειτα πανεπιστημιακές σπουδές με απώτερο σκοπό το διορισμό στο δημόσιο.
• Οι εξαγγελίες του υπουργείου παιδείας για το Τεχνολογικό Λύκειο με τις δεσμεύσεις για θεσμοθέτηση επαγγελματικών δικαιωμάτων σε όλες τις ειδικότητες, δημιουργία μεταλυκειακού έτους ειδίκευσης, εισαγωγή πρακτικής άσκησης-μαθητείας, εισαγωγή του ευρωπαϊκού συστήματος πιστωτικών μονάδων (ECVET), ταυτόχρονη διέξοδο στην αγορά εργασίας και ανώτατη εκπαίδευση, θεσμοθέτηση πρόσθετης ενδοσχολικής βοήθειας για τους αδύνατους μαθητές, σε Νέα Ελληνικά και Μαθηματικά μέσα στο ωράριο λειτουργίας του σχολείου κλπ. διαγράφουν ένα καλύτερο τεχνολογικό επαγγελματικό σχολείο το οποίο σταδιακά θα προσελκύει περισσότερους μαθητές. Απομένει, βέβαια, η υλοποίηση των εξαγγελιών που είναι το μείζον και δεν είναι εύκολο να βελτιωθεί η Τεχνολογική Επαγγελματική Εκπαίδευση στην Ελλάδα χωρίς επαρκή γνώση των προβλημάτων του χώρου και ισχυρή πολιτική βούληση ικανή να αντικρούει τα συντεχνιακά συμφέροντα και τις ιδεοληπτικές αγκυλώσεις. Σε κάθε περίπτωση το υπουργείο παιδείας οφείλει να δώσει σύντομα στη δημοσιότητα το σχέδιο Νόμου του τεχνολογικού Λυκείου για να επιβεβαιωθεί ότι οι εξαγγελίες είναι και συγκεκριμένες δεσμεύσεις.
• Το γεγονός ότι η Ελλάδα έχει τους περισσότερους φοιτητές στην Ε.Ε. των 27 (29,9% έναντι του κοινοτικού Μ.Ο. 17,4% -       key data on education in Europe 2009) και ότι από το πενιχρό ποσοστό του ΑΕΠ (2,75%) που διατίθεται για την παιδεία η ανώτατη εκπαίδευση δαπανά το 1,44% με κοινοτικό Μ.Ο. το 1,15%, δεν μπορεί να αφήνει αδιάφορη την οποιαδήποτε πολιτική ηγεσία της χώρας. Εφόσον δε «μπορεί» να διαθέσει αυξημένο ποσοστό επί του ΑΕΠ για την παιδεία οφείλει να εξορθολογήσει τις δαπάνες στις διάφορες εκπαιδευτικές βαθμίδες. Δεν μπορεί η δευτεροβάθμια εκπαίδευση να δαπανά το 1,14% επί του ΑΕΠ όταν ο Μ.Ο. της Ε.Ε. των 27 είναι 2,25%! Από αυτή την άνιση μεταχείριση θίγεται άμεσα η δευτεροβάθμια τεχνολογική επαγγελματική εκπαίδευση η οποία χρειάζεται αυξημένες δαπάνες σε σχέση με τη γενική. Αυτές οι σκέψεις, κατά τη γνώμη μας, θα επηρεάσουν σταδιακά και την πολιτική ηγεσία του υπουργείου παιδείας       εφόσον στοχεύει στην ποιοτική και ποσοτική αναβάθμιση του τεχνολογικού λυκείου και θα δώσει περισσότερες ευκαιρίες στους μαθητές να κατευθυνθούν προς την τεχνολογική επαγγελματική εκπαίδευση.
• Η αναντιστοιχία μεταξύ της ανώτατης εκπαίδευσης και της αγοράς εργασίας που είναι, ενδεχομένως, ο σπουδαιότερος παράγων της ανεργίας των νέων γίνεται συνεχώς περισσότερο αντιληπτός στην ευρύτερη κοινωνία διότι δυσκολεύει συνεχώς η εύρεση εργασίας των πτυχιούχων νέων , έστω και εάν διαθέτουν μεταπτυχιακό τίτλο. Οι όποιες ανάγκες της αγοράς εργασίας είναι συνήθως διαφορετικές από τα τυπικά προσόντα των πτυχιούχων. Η κατάσταση στην ανώτατη εκπαίδευση όπου διατηρούνται και σήμερα αρκετές σχολές και τμήματα τα οποία είναι ουσιαστικά προθάλαμοι ανέργων δεν μπορεί να συνεχισθεί. Η συγχώνευση ή κατάργηση ιδρυμάτων, σχολών και τμημάτων θα πρέπει να θεωρείται βέβαιη.
• Με τις θεσμικές αλλαγές που πραγματοποιούνται στην ανώτατη εκπαίδευση όπως η σημαντική μείωση των μεταγραφών, η κατάργηση των «αιώνιων φοιτητών», ο εξορθολογισμός των σπουδών, η αξιολόγηση κλπ. θα δημιουργήσουν ένα νέο περιβάλλον στην ανώτατη εκπαίδευση στο οποίο η λήψη του πανεπιστημιακού πτυχίου δεν θα είναι τόσο εύκολη υπόθεση, όπως συμβαίνει σήμερα, με αποτέλεσμα να υπάρξει μείωση του αριθμού των φοιτητών.
• Η βουτιά των βάσεων στις φετινές πανελλήνιες και η εισαγωγή μαθητών σε πανεπιστημιακές σχολές με πολύ χαμηλούς βαθμούς θα επηρεάσει ένα μέρος μαθητών και γονέων, διότι δημιουργούν μια καθόλου κολακευτική εικόνα για το πανεπιστημιακό πτυχίο.
• Η νέα κατάσταση που έχει δημιουργηθεί στην ελληνική κοινωνία με τη μετανάστευση των νέων μας. Σύμφωνα με πρόσφατη πανελλαδική δημοσκόπηση που είδε το φως της δημοσιότητας, το 75% των νέων μας (18-24 ετών) και το 50% (25-44 ετών) δηλώνουν ότι εάν μπορούσαν θα μετακόμιζαν στο εξωτερικό. Στην ίδια δημοσκόπηση αναφέρεται ότι, το 53% των γονιών ενθαρρύνουν τα παιδιά τους να μεταναστεύσουν. Αυτό το ποσοστό κρύβει το δράμα των γονιών που δεν θέλουν να φύγουν τα παιδιά τους και από την άλλη το επιζητούν για το καλό τους.

Επειδή σε κάθε περίπτωση η μετανάστευση δεν είναι το επιθυμητό θα υπάρξει μεγάλη περίσκεψη αρκετών γονέων να επιλέξουν για τα παιδιά τους τη γνωστή διαδρομή γενικό λύκειο-πανεπιστήμιο.